کار بر خود سخت مشکل کرده ام

زانکه استعداد باطل کرده ام

چون به مقصد ره برم چون در سفر

در هوای خویش منزل کرده ام

راه خون آلوده می بینم همه

کین سفر چون مرغ بسمل کرده ام

گر گل آلود آورم پایم رواست

کز سرشکم خاک ره گل کرده ام

راه بر من هر زمان مشکلتر است

زانکه عزم راه مشکل کرده ام

عیش شیرینم برای لذتی

تلخ تر از زهر قاتل کرده ام

روی جان با نفس کم بینم از آنک

روح ناقص نفس کامل کرده ام

حاصل عمرم همه بی حاصلی است

آه از این حاصل که حاصل کرده ام

قصهٔ جانم چو کس می نشنود

غصهٔ بسیار در دل کرده ام

هست دریای معانی بس عظیم

کشتی پندار حایل کرده ام

سخت می ترسم ازین دریای ژرف

لاجرم ره سوی ساحل کرده ام

بیم من از غرقه گشتن چون بسی است

خویش را مشغول شاغل کرده ام

چون نمی یارم شدن مطلق به خویش

خویشتن را در سلاسل کرده ام

بر امید غرقه گشتن چون فرید

روی سوی بحر هایل کرده ام